De laatste tijd worden steeds meer burgers en bedrijven geconfronteerd met het fenomeen de-banking. Zij worden door hun bank buitengezet en blijven achter zonder bankrekening. De facto betekent dit dat je buiten de maatschappij wordt geplaatst en geen enkele economische activiteit van betekenis meer kan uitvoeren. Een nieuwe versie van de in de Grondwet verboden burgerlijke dood, als het ware.
Het recente voorbeeld van de Britse Brexit-politicus Nigel Farage ligt nog vers in het geheugen. Coutts, een bank voor vermogenden, zette Farage aan de deur. Dichter bij huis zijn er de voorbeelden van voormalig Vlaams belangpoliticus Dries Van Langenhove en notoire luis in de pels van het financieel establishment Eric Geenen. Maar ook bedrijven zijn het slachtoffer van de-banking. De diamantindustrie, wapenwinkels en schietstanden hebben het moeilijk om nog aan een bankrekening te geraken. Wat opvalt is dat banken weinig geneigd zijn een verklaring te geven voor een weigering of stopzetting van de klantenrelatie.
Thomas Spaas, advocaat en fiscalist, krijgt almaar meer cliënten over de vloer die door de-banking getroffen worden. Hij legt uit waarom banken dit doen en wat je als (ex-)klant kan ondernemen. Biedt de wet op de basisbankdienst een oplossing of schiet de overheid te kort in het beschermen van de burger tegen de nieuwe burgerlijke dood?
https://www.youtube.com/watch?v=6EBxzPSALmA
