Με τη Ναταλία Χατζή, Owner και Γενική Διευθύντρια του Avaton Luxury Beach Resort
Apr 05, 2024Season 3Episode 7
EO Greece
«Στα 25 νομίζω ότι ήταν μια ηλικία που συνειδητοποίησα το πόσο μεγάλη σημασία έχουν τα συναισθήματα γενικότερα. Και μπήκα… σε ένα άλλο στυλ leadership. Πιο ελεύθερο, πιο creative. Στην αρχή ήταν περισσότερο αυστηρό… γιατί στην αρχή είχα πρόβλημα με το γεγονός ότι ήμουν πολύ μικρή… το πώς με έβλεπαν οι άλλοι γι' αυτό, το ότι ήμουν γυναίκα. Όλα αυτά ήταν πράγματα τα οποία με έκαναν να είμαι πιο αυστηρή στον τρόπο που διοικώ την επιχείρηση. Από τα 25 και μετά ήταν λίγο πιο laidback το leadershipstyle. Και έχω δει ότι αυτό βοηθάει πολύ και την ομάδα και τους γύρω μου και το κλίμα γενικότερα. Νομίζω ότι είναι πολύ πιο αποτελεσματικό.»
Το S03E07 του Finding True North φιλοξενεί τη Ναταλία Χατζή, Owner και Γενική Διευθύντρια του Avaton Luxury Beach Resort. Το Avaton βρίσκεται στη Χαλκιδική και έχει βραβευτεί με πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων World Travel Awards και World Hotel Awards. Η Ναταλία συμπεριλήφθηκε στη λίστα του Forbes "30 Under 30" και συμμετέχει στο Διοικητικό Συμβούλιο της Relais & Châteaux, ο οποίος είναι ένας οργανισμός από 600 ξενοδοχεία και εστιατόρια, με κοινό πάθος την κορυφαία γαστρονομία. Στόχος της Ναταλίας και του Avaton είναι να προσφέρει μοναδικές εμπειρίες στους επισκέπτες, αναμνήσεις που θα θυμούνται μια ζωή. Χόμπι της Ναταλίας το scuba diving και αγαπημένο της μέρος για καταδύσεις η Ερυθρά θάλασσα.
Ακούστε το επεισόδιο για να ανακαλύψετε:
· Την ιστορία ίδρυσης του Avaton Luxury Beach Resort με αφορμή ένα οικογενειακό ταξίδι, και το εντυπωσιακό του expansion μέσα σε 8 χρόνια. · Την πορεία της Ναταλίας, από τη συμμετοχή της στο Model United Nations και το European Youth Parliament ως την ανάληψη της διοίκησης του Avaton. · Τα εφόδια που έδωσαν στη Ναταλία τη δυνατότητα να αναλάβει διοίκηση σε τόσο νεαρή ηλικία. · Ποιες αλλαγές έφερε στο resort, και ποια είναι τα γαστρονομικά concepts και πακέτα εμπειριών που προσφέρει στους επισκέπτες. · Τα πλεονεκτήματα και τις προκλήσεις ενός προσωπικού με χαρακτηριστικό τη διαφορετικότητα. · Πώς διαχειρίζεται τις δοκιμασίες, όπως την κρίση επί εποχής Covid, και πώς βιώνει ως γυναίκα το entrepreneurship. · Την αξία που δίνει στη δημιουργικότητα, στο teamwork, στο ομαδικό brainstorming και feedback. · Τα μαθήματα που αποκόμισε μέσω του EO GREECE και τη γνωριμία με EOers από όλο τον κόσμο.
«Στα 25 νομίζω ότι ήταν μια ηλικία που συνειδητοποίησα το πόσο μεγάλη σημασία έχουν τα συναισθήματα γενικότερα. Και μπήκα… σε ένα άλλο στυλ leadership. Πιο ελεύθερο, πιο creative. Στην αρχή ήταν περισσότερο αυστηρό… γιατί στην αρχή είχα πρόβλημα με το γεγονός ότι ήμουν πολύ μικρή… το πώς με έβλεπαν οι άλλοι γι' αυτό, το ότι ήμουν γυναίκα. Όλα αυτά ήταν πράγματα τα οποία με έκαναν να είμαι πιο αυστηρή στον τρόπο που διοικώ την επιχείρηση. Από τα 25 και μετά ήταν λίγο πιο laidback το leadershipstyle. Και έχω δει ότι αυτό βοηθάει πολύ και την ομάδα και τους γύρω μου και το κλίμα γενικότερα. Νομίζω ότι είναι πολύ πιο αποτελεσματικό.»
Το S03E07 του Finding True North φιλοξενεί τη Ναταλία Χατζή, Owner και Γενική Διευθύντρια του Avaton Luxury Beach Resort. Το Avaton βρίσκεται στη Χαλκιδική και έχει βραβευτεί με πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων World Travel Awards και World Hotel Awards. Η Ναταλία συμπεριλήφθηκε στη λίστα του Forbes "30 Under 30" και συμμετέχει στο Διοικητικό Συμβούλιο της Relais & Châteaux, ο οποίος είναι ένας οργανισμός από 600 ξενοδοχεία και εστιατόρια, με κοινό πάθος την κορυφαία γαστρονομία. Στόχος της Ναταλίας και του Avaton είναι να προσφέρει μοναδικές εμπειρίες στους επισκέπτες, αναμνήσεις που θα θυμούνται μια ζωή. Χόμπι της Ναταλίας το scuba diving και αγαπημένο της μέρος για καταδύσεις η Ερυθρά θάλασσα.
Ακούστε το επεισόδιο για να ανακαλύψετε:
· Την ιστορία ίδρυσης του Avaton Luxury Beach Resort με αφορμή ένα οικογενειακό ταξίδι, και το εντυπωσιακό του expansion μέσα σε 8 χρόνια. · Την πορεία της Ναταλίας, από τη συμμετοχή της στο Model United Nations και το European Youth Parliament ως την ανάληψη της διοίκησης του Avaton. · Τα εφόδια που έδωσαν στη Ναταλία τη δυνατότητα να αναλάβει διοίκηση σε τόσο νεαρή ηλικία. · Ποιες αλλαγές έφερε στο resort, και ποια είναι τα γαστρονομικά concepts και πακέτα εμπειριών που προσφέρει στους επισκέπτες. · Τα πλεονεκτήματα και τις προκλήσεις ενός προσωπικού με χαρακτηριστικό τη διαφορετικότητα. · Πώς διαχειρίζεται τις δοκιμασίες, όπως την κρίση επί εποχής Covid, και πώς βιώνει ως γυναίκα το entrepreneurship. · Την αξία που δίνει στη δημιουργικότητα, στο teamwork, στο ομαδικό brainstorming και feedback. · Τα μαθήματα που αποκόμισε μέσω του EO GREECE και τη γνωριμία με EOers από όλο τον κόσμο.
Καλημέρα και καλησπέρα σε όλους. Είμαι ο Ανδρέας Κωνσταντίνου. Είμαι πρώην Πρόεδρος του EO Greece. Το EO Greece είναι ένας οργανισμός επιχειρηματιών που έχουμε κοινό στόχο τη συνεχή εξέλιξη σε προσωπικό και σε επαγγελματικό επίπεδο και όπως λέμε, we transform the lives of those that transform the world. Το podcast έχει στόχο να εξανθρωπίσει την επιχειρηματικότητα, φέρνοντας στο προσκήνιο επιχειρηματίες που μιλούν όχι μόνο για τις επιτυχίες τους, αλλά και για τις αδυναμίες τους και τα λάθη τους που τους βοήθησαν να εξελιχθούν και να γίνουν καλύτεροι ηγέτες και φυσικά να εξελίξουν τους ανθρώπους γύρω τους. Σήμερα έχω τη χαρά να φιλοξενώ μία άλλη φίλη μέλος του Entrepreneur Organization, την Ναταλία Χατζή, η οποία είναι Owner και Γενική Διευθύντρια στο Avaton Luxury Beach Resort στη Χαλκιδική, το οποίο έχει βραβευτεί με πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων World Travel Awards και World Hotel Awards. Η Ναταλία επίσης ήταν στο Forbes 30 Under 30 και συμμετέχει στο Διοικητικό Συμβούλιο της Relais & Châteaux, που είναι ένας οργανισμός από 600 ξενοδοχεία και εστιατόρια, με κοινό πάθος την κορυφαία γαστρονομία. Η ίδια επίσης, όπως μου είπε, ασχολείται και με scuba diving εδώ και ένα χρόνο και το αγαπημένο της μέρος για καταδύσεις είναι η Ερυθρά θάλασσα και μπορεί να μας πει και λίγο περισσότερα ίσως για αυτό το χόμπι. Ναταλία, καλώς ήρθες στο Finding True North. Γεια σου, Αντρέα. Χαίρομαι πολύ για το σημερινό μας podcast. Πολύ ωραία. Πού να ξεκινήσουμε λοιπόν. Καταρχήν, πες μας δύο λόγια. Τι είναι το Avaton. Και ίσως τι πρέπει να ξέρουμε γι' αυτό, ναι. Ποια είναι τα ένα-δύο highlights. Το Avaton βρίσκεται πολύ κοντά στα σύνορα με το Άγιο Όρος, στο τρίτο πόδι της Χαλκιδικής. Αποτελείται από 56 δωμάτια, σουίτες και βίλες. Είναι μια οικογενειακή επιχείρηση, την τρέχω μαζί με τον αδερφό μου. Και στόχο έχει να δημιουργήσει εμπειρίες και... διάφορα memories, αναμνήσεις από τις τέλειες διακοπές. Οπότε όλοι εμείς που δουλεύουμε γι' αυτό, είμαστε περίπου 100 άτομα. Έχουμε στόχο το να δημιουργήσουμε διακοπές που θα θυμούνται όσοι μένουν μαζί μας για το υπόλοιπο της ζωής τους. Και οι επισκέπτες είναι κυρίως Έλληνες, ξένοι. Τι έχετε? Έλληνες έχουμε ένα 10%. Το 90% είναι από εξωτερικό. Κυρίως Κεντρική Ευρώπη, Γαλλία, Γερμανία και Ηνωμένο Βασίλειο. Και κάθε χρόνο προσπαθούμε να προσφέρουμε καινούργιες εμπειρίες, διαφορετικές. Εννοείται οι περισσότερες είναι στο κομμάτι της γαστρονομίας, που είναι κάτι στο οποίο δίνουμε πολύ βάση. Όχι μόνο στο κομμάτι του φαγητού, αλλά και στο κομμάτι του ποτού με διάφορα concepts τα οποία έχουμε στήσει. Και τα οποία έχουν να κάνουν με την περιοχή. Γιατί η περιοχή είναι και εκεί που γεννήθηκε ο Αριστοτέλης. Οπότε και στο κομμάτι του μπαρ έχουμε ένα ειδικό κοκτέιλ μενού που είναι αφιερωμένο σε αυτό το concept. Πολύ ωραία. Και το γεγονός ότι είναι δίπλα στο Άγιο Όρος είναι πρόκληση ή ευκαιρία για σένα; Είναι και πρόκληση και ευκαιρία. Γιατί το Όρος έχει μία τρομερή ενέργεια και τρομερό πολιτισμό. Και είναι μια ευκαιρία να αναδείξουμε αυτόν τον πολιτισμό για τον οποίο οι περισσότεροι στο εξωτερικό δεν γνωρίζουν. Δηλαδή όταν πάω σε διάφορα sales events, βρίσκω travel agents και τα λοιπά είναι ένα κομμάτι το οποίο δεν το ξέρουν. Δεν ξέρουν ότι έχουμε ένα monastic state στην Ελλάδα. Οπότε νομίζω ότι δίνοντάς τους την ευκαιρία να το γνωρίσουν όλοι εντυπωσιάζονται με έναν θησαυρό που είναι τόσο κοντά τους. Και πώς βρέθηκες σήμερα να είσαι στην κορυφή, στην διοίκηση του ξενοδοχείου; Πώς έφτασες μέχρι εδώ ή μάλλον πού γεννήθηκες και πώς έφτασες μέχρι εδώ; Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη σε οικογένεια επιχειρηματική. Ο μπαμπάς μου ασχολούταν με το κομμάτι του textile, υφάσματα και ο παππούς μου ήταν στο κομμάτι των ρούχων. Και ψάχναμε ένα μέρος να φτιάξουμε ένα εξοχικό. Και έτσι επισκεφθήκαμε ένα μέρος που δεν το ξέραμε, δεν είχαμε πάει ποτέ, όλοι μαζί οικογενειακώς, ένα καλοκαίρι. Τρελαθήκαμε με το μέρος γιατί έχει μία από τις καλύτερες παραλίες στην Ελλάδα. Και έτσι ο μπαμπάς μου αγόρασε ένα χωράφι για να κάνουμε το δικό μας σπίτι. Το οποίο ήταν αρκετά μακριά από το πιο κοντινό χωριό. Οπότε είπε γιατί δεν κάνω άλλα τρία για να έχουν τα παιδιά παρέα. Και κάπως έτσι έκανε ένα real estate project με 100 κατοικίες. Και σαν επέκταση αυτού δημιουργήθηκε και το Άβατον για να φιλοξενούνται άνθρωποι από το εξωτερικό, να το μάθουν. Και έτσι έγινε. Οπότε τέλειωνα τις σπουδές μου. Δημιουργήθηκε το ξενοδοχείο. Είχαμε ξεκινήσει στην αρχή μόνο με βίλες, με εννιά άτομα προσωπικό. Και από τότε τα τελευταία οκτώ χρόνια εξελίχθηκε. Στην πορεία μπήκε και ο αδερφός μου, ο οποίος έχει τελειώσει το ξενοδοχειακά στο École hôtelière de Lausanne. Οπότε τώρα συνεχώς μεγαλώνουμε το project. Και στη δικιά σου τη θητεία, τι εξέλιξη έχεις δει; Πώς έχει εξελιχθεί το ξενοδοχείο; Εγώ όταν ξεκίνησα είχα κανονικά βάρδια στη ρεσεψιόν. Ήμασταν μόνο εννιά άτομα. Δηλαδή ήταν οι καμαριέρες, οι κηπουροί, η συντήρηση. Αυτά. Δεν είχαμε ούτε επισιτιστικό ούτε τίποτα. Στην πορεία ξεκινήσαμε με το φαγητό. Είδαμε πόσο δύσκολο είναι. Αλλά και πόσο ωραίο και συναρπαστικό. Και έτσι αυξήθηκαν πολύ τα άτομα στο προσωπικό. Αυξήσαμε και τις κλίνες. Έγινε το πρώτο expansion που είχαμε κάνει το 20. Το δεύτερο ήταν πέρσι το 23. Και σε άλλα δύο χρόνια έχουμε στόχο να αυξήσουμε κατά δέκα δωμάτια τη μονάδα. Οπότε μέσα σε οκτώ χρόνια το εννιά άτομα προσωπικό έγινε περίπου 100. Και είμαι πολύ χαρούμενη γι' αυτό. Και έχουμε πολλούς περισσότερους επισκέπτες. Από τα δέκα στα εκατό μέσα σε δέκα χρόνια, περίπου, οκτώ χρόνια; Ναι, ναι, περίπου οκτώ χρόνια. Εντυπωσιακό. Ναι. Είναι κάτι που το αγαπώ πολύ γιατί έχω μεγαλώσει εκεί. Δηλαδή έχω όλες μου τις παιδικές αναμνήσεις στο μέρος αυτό. Και το αγαπάω ιδιαίτερα. Όταν σου ζητήθηκε ή αποφάσισες να αναλάβεις τη διοίκηση ήσουν έτοιμη, τι ένιωσες; Ήμουνα στα 21 και τότε δεν είχα στο μυαλό μου διοίκηση. Δηλαδή, δούλευα στο ξενοδοχείο. Απλά έπρεπε κάποιος να πάρει το lead, να γίνουν καινούρια πράγματα. Πράγματα που ζητούσαν και οι πελάτες και ο κόσμος. Και που ήθελα να κάνω εγώ από μόνη μου. Οπότε έγινε έτσι κάπως πολύ οργανικά. Στην αρχή, επειδή ήμουνα και πολύ μικρή, ήμουνα 21 χρονών όταν ξεκίνησα. Ήταν και πολύ μεγάλο μάθημα το άλλο το κομμάτι του leadership. Πώς να κάνεις ανθρώπους που ήταν πολύ μεγαλύτεροι από εμένα να ακούνε αυτό που θέλω να τους πω. Και νομίζω ότι αυτά τα 8 χρόνια, εγώ σαν άνθρωπος, έχω εξελιχθεί πολύ περισσότερο από το ξενοδοχείο. Οπότε, ναι. Όταν κοιτάς πίσω σου και βλέπεις την Ναταλία των 21-25, πόσο πολύ βλέπεις τον εαυτό σου να έχεις αλλάξει. Και σε τι έχεις αλλάξει; Των 21 έχω μεγάλη διαφορά στο κομμάτι ότι... Στο πόσο ξέρω τον εαυτό μου, αλλά και στο πόσο ξέρω να διαχειρίζομαι τις καταστάσεις που συμβαίνουν γύρω μου σε σχέση με τους ανθρώπους. Δηλαδή, τι είναι αυτά τα οποία περιμένουν από εμένα, τι είναι αυτά που δεν θέλουν να κάνουν τόσο πολύ, τέτοια πράγματα. Και στα 25; Πήγες να πεις κάτι μετά για τα 25. Ναι, στα 25 νομίζω ότι ήταν μια ηλικία που συνειδητοποίησα το πόσο μεγάλη σημασία έχουν τα συναισθήματα γενικότερα. Και μπήκα, ας πούμε, σε ένα όχι τόσο... σε ένα άλλο στυλ leadership. Πιο ελεύθερο, πιο creative. Στην αρχή ήταν περισσότερο αυστηρό, οπότε νομίζω ότι εκεί κάπου είχε αρχίσει να έρχεται το balance. Γιατί στην αρχή είχα πρόβλημα με το γεγονός ότι ήμουν πολύ μικρή και το πώς με έβλεπαν οι άλλοι γι' αυτό, το ότι ήμουν γυναίκα. Όλα αυτά ήταν πράγματα τα οποία με έκαναν να είμαι πιο αυστηρή στον τρόπο που διοικώ την επιχείρηση. Από τα 25 και μετά ήταν λίγο πιο laid back το leadership style. Και έχω δει ότι αυτό βοηθάει πολύ και την ομάδα και τους γύρους μου και το κλίμα γενικότερα. Νομίζω ότι είναι πολύ πιο αποτελεσματικό. Όταν λες laid back εννοείς, εμπιστεύεσαι ανθρώπους περισσότερο, εννοείς τους αφήνεις να παίρνουν πρωτοβουλίες, εννοείς κάτι άλλο; Το κομμάτι των πρωτοβουλιών νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό. Το κομμάτι του brainstorming, ότι όλοι μαζί δουλεύουμε για το ίδιο project και το teamwork γενικά. Νομίζω ότι είναι πράγματα τα οποία βοηθούν. Στην αρχή έπρεπε απλά να πάω γρήγορα, οπότε ήταν λίγο πιο μοναχικό το ταξίδι. Όσο άρχιζε και στελεχωνόταν περισσότερο η μονάδα, είδα ότι το team είναι αυτό το οποίο είναι το πιο σημαντικό. Οπότε έδωσα μεγαλύτερη έμφαση στο teamwork. Και η ικανότητά σου του να βλέπεις ανθρώπους, να κρίνεις ανθρώπους, να κρίνεις από την άποψη του αντιλαμβάνομαι τα προβλήματά τους, αντιλαμβάνομαι τον τρόπο που σκέφτονται. Η ικανότητά σου να πλαισιώνεις την εταιρεία και τον εαυτό σου από σωστούς ανθρώπους. Αυτή πώς εξελίχθηκε με τα χρόνια; Ήταν κάτι που είχες από την αρχή ή το ανέπτυξες; Ήταν κάτι που είχα μέχρι έναν βαθμό αλλά σίγουρα το ανέπτυξα μέσα στα χρόνια. Και ήταν κάτι το οποίο δεν μπορεί να περιγραφτεί ας πούμε σε ένα βιβλίο. Είναι πραγματικά η αίσθηση και η εμπειρία που μας δίνει η ζωή και τα χρόνια που όχι μόνο σε μια επιχείρηση αλλά και γενικότερα στη ζωή. Και είδα πως αυτά όλα τα skills, τα lifelong skills είναι σημαντικά για τη διοίκηση επιχείρησης. Άρα για να φτάσεις σε μικρή ηλικία να διοικείς ένα luxury ξενοδοχείο, τι σε βοήθησε; Είχες κάποιον στα παιδικά σου χρόνια που σου έδωσε τις δεξιότητες ή την καθοδήγηση να μπορέσεις να έχεις μια θέση διοίκησης σχετικά μικρή; Ποιος σου άσκησε επιρροή και σε βοήθησε γενικότερα; Από το σχολείο είχα διάφορες θέσεις σε οργανωτικά κομμάτια. Δηλαδή είχα ασχοληθεί και πολύ με τα Model United Nations. Είχαμε κάνει κάτι αντίστοιχο ας πούμε στο δικό μας το σχολείο στο κολέγιο. Είχα ασχοληθεί με το European Youth Parliament. Οπότε ασχολούμουν με topics τα οποία είχαν να κάνουν πιο πολύ με πολιτική, με ιστορία, με negotiations, με problem solving. Οπότε όλα αυτά μου έδωσαν... κάποια πρώτα εφόδια επί της ουσίας. Αλλά επειδή γεννήθηκα και σε μια επιχειρηματική οικογένεια πάντα όλα τα θέματα της επιχείρησης συζητιόντουσαν στα τραπέζια, τα οικογενειακά. Οπότε αυτό μου έδωσε την ευκαιρία από πολύ μικρή ηλικία να καταλαβαίνω καταστάσεις, να μπορώ να διαχειρίζομαι θέματα, να έχω άποψη. Οπότε θεωρώ ότι αυτά ήταν πολύ σημαντικά εφόδια. Την κρίση που πέρασε όλος ο ξενοδοχειακός κόσμος με τον Covid, εσύ πώς την χειρίστηκες; Ήταν πάρα πολύ ξαφνικό αυτό όταν έγινε. Ήμουν τότε, θυμάμαι, σε ένα ταξίδι στο Λονδίνο και μόλις είχα βγει από ένα tour operator με ένα συμβόλαιο στα χέρια που μόλις είχαμε υπογράψει και γύρισα από μία από τις τελευταίες πτήσεις για πίσω στην Ελλάδα. Και ενώ είχε ξεκινήσει, ας πούμε, το συζητούσαμε, Covid, Covid άρχισαν μετά να εμφανίζονται τα κρούσματα κλπ. Και λέγαμε, οκ, θα περάσει σε μία-δύο εβδομάδες, δεν μπορεί, ένα μήνα, πόσο θα κρατήσει; Είχαμε ξαναπεράσει κρίση με τα Capital Control στο ξενοδοχείο το 2015. Ήταν μόλις είχαμε ανοίξει. Λέω πόσο χάλια μπορεί να είναι. Και μετά είδαμε ότι διαρκεί περισσότερο. Οπότε ήταν μία κατάσταση που ήταν αρκετά στρεσογόνα για μένα. Γιατί δεν ξέραμε πότε θα ανοίξουμε τα ξενοδοχεία. Δεν ξέραμε τι θα γινόταν με το προσωπικό. Οπότε ήταν αρκετά δύσκολη εκείνη η περίοδος. Και από το άγχος μου, στον ύπνο μου έσφιγγα τα δόντια μου κλπ. Με αποτέλεσμα να αποκτήσω μία αρθρίτιδα στη γνάθο μου. Η οποία με έχει δυσκολέψει πάρα πολύ. Γιατί για ένα μήνα έπαιρνα αντιβιώσεις. Δεν μπορούσα να μιλήσω. Δεν μπορούσα να ακούσω. Οπότε ήταν έτσι μία δύσκολη περίοδος για μένα. Μέχρι να αποκατασταθεί το θέμα με το στρες μου. Και ήταν κάτι το οποίο εγώ δημιουργούσα στον εαυτό μου. Και σε όλο αυτό με είχε επηρεάσει πάρα πολύ το κακό κλίμα των ειδήσεων. Ενώ για εμένα, για εκείνη την χρονική περίοδο, ας πούμε τον Μάρτη εκείνου του χρόνου, δεν είχε αλλάξει κάτι. Εγώ πήγαινα κανονικά στο γραφείο μου, γυρνούσα, δούλευα. Οπότε, ναι. Και πώς το χειριστήκατε όλο το θέμα του COVID; Το χειριστήκαμε με ψυχραιμία. Γιατί ήταν αρκετοί οι πελάτες οι οποίοι ήθελαν να ακυρώσουν διακοπές αυτοί που είχαν κλείσει. Είχε βοηθήσει τότε και το κράτος από την άποψη ότι είχε βάλει το νόμο για τα vouchers. Οπότε, όσοι είχαν κλείσει θα μπορούσαν να πάρουν vouchers και να αλλάξουν τις διαμονές τους. Οπότε, μπήκαμε σε μια διαδικασία να αλλάξουμε τις διαμονές των πελατών για ένα άλλο χρονικό διάστημα. Και αυτό ήταν κάτι το οποίο έβγαλε κερδισμένους και τους πελάτες γιατί έκαναν τελικά τις διακοπές τους, και για τα ξενοδοχεία και τις τουριστικές μονάδες. Αλλά ήταν ένα πρόβλημα το οποίο αποκαταστάθηκε σίγουρα. Και τι πήρες από όλο αυτό, από όλη αυτή την περιπέτεια σαν επιχειρηματίας, σαν entrepreneur; Πώς σε βοήθησε να εξελιχθείς; Ότι υπάρχει πάντα solution. Δηλαδή, ό,τι θέμα και αν προκύψει υπάρχει μια λύση που είναι στα χέρια μας να την βρούμε και να διαχειριστούμε την κατάσταση με τον καλύτερο τρόπο. Και ότι και ο κόσμος γύρω μας καταλαβαίνει την κατάσταση η οποία συμβαίνει. Οπότε, νομίζω ότι και βγαίνει τελικά win-win για όλους. Και είμαστε όλοι ευχαριστημένοι. Αν πάμε σε κάτι άλλο. Τι θεωρείς για μια γυναίκα entrepreneur, τι είναι εύκολο και τι είναι δύσκολο; Τι είναι εύκολο και τι είναι δύσκολο. Είναι δύσκολο η εικόνα που έχουν οι άλλοι για σένα. Αυτό νομίζω ότι είναι το πιο δύσκολο. Μέχρι να σε γνωρίσουν, μέχρι να καταλάβουν πώς σκέφτεσαι. Δηλαδή, μπαίνουν στο δωμάτιο λίγο προϊδεασμένοι ή έχοντας σκεφτεί κάτι για σένα πριν έρθουν σε επαφή με σένα. Το πιο εύκολο νομίζω είναι το κομμάτι της διαχείρισης του προσωπικού. Από την άποψη ότι κάποια φορά λειτουργούμε και σαν μαμάδες μέσα στην εταιρεία. Ειδικά αν έχουμε πολλά νέα άτομα. Και το κομμάτι του creativity. Νομίζω είναι ένα creative force οι γυναίκες στις επιχειρήσεις. Ένα κομμάτι το οποίο δίνει μια διαφορετική άποψη. Δηλαδή το βλέπουμε και στις ομάδες πως λειτουργούν. Πάντα το point of view είναι διαφορετικό. Οπότε νομίζω ότι αυτή η πολυσυλλεκτικότητα γενικά όχι μόνο στο κομμάτι του φύλου βοηθάει, και το ηλικιακό και το cultural. Γιατί στα ξενοδοχεία έχουμε προσωπικό από πολλές χώρες. Οπότε όλα αυτά βοηθούν στο creativity σίγουρα. Πώς σε έχει βοηθήσει και πώς σου έχει δημιουργήσει προκλήσεις η διαφορετικότητα του προσωπικού που έχεις; Είχες αναφέρει χώρες. Σίγουρα θα έχεις διαφορετικότητα άντρες-γυναίκες. Φαντάζομαι θα υπάρχει κάποια ισορροπία. Ίσως μένει ένα ερωτηματικό εκεί. Πώς βλέπεις την διαφορετικότητα; Έχουμε εκτός από εθνικότητες, έχουμε και θρησκείες και γλώσσες. Σίγουρα είναι κάτι το οποίο όλοι βλέπουν ότι έχει ένα θετικό μακροπρόθεσμο μέσα σε μια επιχείρηση. Μπορεί να υπάρξουν κάποιες εντάσεις πάνω στη δουλειά αλλά νομίζω ότι ειδικά τα νεότερα άτομα τα οποία έχουμε στον τουρισμό και επικρατούν στον τουρισμό ειδικά στα εποχιακά καταλύματα είναι αρκετά ανοιχτόμυαλα για να αγκαλιάσουν αυτή τη διαφορετικότητα και αυτό είναι πολύ θετικό. Να μάθουν για διαφορετικούς πολιτισμούς διαφορετικές γλώσσες και το γεγονός ότι είμαστε σε ένα industry το οποίο υποδέχεται ανθρώπους διαφορετικούς από εμάς διαφορετικούς από θέμα εθνικότητας και τα λοιπά μας κάνει ακόμα πιο ανοιχτούς. Οπότε ναι, νομίζω ότι είναι κάτι πολύ θετικό. Και σαν ηγέτιδα ποια είναι τα ένα-δύο πράγματα ή επίθετα ή χαρακτηριστικά γενικότερα που σε χαρακτηρίζουν εσένα προσωπικά; Πώς θα μιλούσαν οι άλλοι για σένα, η Ναταλία είναι... Νομίζω creative, hardworking και fast νομίζω, fast στο decision making. Creativity, δημιουργικότητα, τι σημαίνει για σένα και στην πράξη τι σημαίνει για σένα; Για μένα γενικά είναι το driving force, δηλαδή είναι το purpose, είναι το purpose. Είναι αυτό που μου κάνει να σηκώνομαι το πρωί από το κρεβάτι, να λέω σήμερα θέλω να κάνω αυτό. Είναι αυτό που ουσιαστικά δίνει νόημα σε οτιδήποτε κάνω. Γιατί σκέφτομαι το επόμενο βήμα και πώς θέλω να το κάνω, πώς το φαντάζομαι και μετά ξεκινάω. Είναι αυτό που νομίζω, μαζί με την αισθητική, το οποίο διαφοροποιεί αυτό που κάνουμε στο κομμάτι του hospitality. Δηλαδή, οι εμπειρίες που θα ζήσει κάποιος με μια διαμονή στο Άβατον είναι διαφορετικές από οποιοδήποτε άλλο ξενοδοχείο. Δηλαδή, έχουμε δημιουργήσει κάποιες εμπειρίες, οι οποίες η μία είναι, ας πούμε, sleep under a sky full of stars, που έχουμε ένα experience που μέσα στην πισίνα σου στήνεται ένα κρεβάτι, το οποίο μπορείς να κάνεις spend the night εκεί. Ή έχουμε κάποια picnic experiences. Ή το cocktail menu που έχουμε με τον Αριστοτέλη έχει διάφορα instruments, τα οποία λειτουργούν με τους νόμους της φυσικής που έχει περιγράψει στα βιβλία του. Οπότε, ουσιαστικά, όλα αυτά που διαβάζω, που με ενδιαφέρουν, προσπαθώ να τα μοιραστώ με το κοινό από το εξωτερικό, με αυτούς που έρχονται να μας δουν και να μείνουν μαζί μας, έτσι ώστε και αυτοί να μάθουν κάτι, να ανακαλύψουν κάτι καινούριο. Οπότε, we spread the word, έτσι. Η αποτυχία είναι μέρος της δημιουργικότητας; Τα concepts σου, πόσα από αυτά πετυχαίνουν και πόσα αποτυχαίνουν και πώς βλέπεις την αποτυχία ως μέρος της δημιουργικότητας; Νομίζω ότι η αποτυχία είναι ένα κομμάτι του να πάρουμε feedback, να μάθουμε και να γίνουμε καλύτεροι. Και γενικά, στο κομμάτι της αγοράς, όταν βγάζουμε διάφορα προϊόντα ή experiences ή οτιδήποτε, κάποια πάνε, κάποια δεν πάνε. Αυτά που δεν πάνε, λέμε γιατί δεν πήγανε. Να τα βελτιώσουμε, να τα κάνουμε καλύτερα. Οπότε, είναι πάρα πολύ σημαντικό κομμάτι της διαδικασίας. Και πώς ξέρεις μια καινούργια ιδέα που ξύπνησες, ας πούμε, την Δευτέρα πρωί, με μια τεράστια χαρά για ένα καινούργιο concept. Πώς ξέρεις για πόσο καιρό θα το δοκιμάσεις και πόσο χρόνο ή πόσες προσπάθειες θα κάνεις για τελικά να δεις αν αυτό θα πετύχει ή όχι; Ναι. Στην αρχή, στήνω όλο το concept, μέχρι και τα details και τα πάντα και μετά το κάνω share μέσα στην εταιρεία. Οπότε, αρχίζω και λαμβάνω το feedback, πώς τους ακούγεται. Είναι κάτι το οποίο πιστεύουν ότι μπορούν να δώσουν στον πελάτη, είναι κάτι που θα ενδιέφερε τον πελάτη; Οπότε, αυτό είναι το πρώτο feedback που έχουμε εσωτερικά. Και μετά, ουσιαστικά, βλέπουμε τις αντιδράσεις των πελατών, πηγαίνοντας εκεί, πώς ένιωσαν, ήρθαν πίσω, τι μας είπαν; Και επειδή η δικιά μας δουλειά είναι ότι... Επειδή είναι κάτι υποκειμενικό το service το οποίο δίνουμε, ουσιαστικά, αν ένα 95% είναι happy με αυτό που κάνει, το συνεχίζουμε. Συνήθως, δίνουμε μια σεζόν για να δούμε πώς πάει ένα concept. Και αν είναι κάτι το οποίο το πιστεύουμε, το συνεχίζουμε και επόμενη χρονιά. Η ομάδα σου στην οποία μοιράζεσαι ιδέες σου, θα σου πούνε συνήθως ναι ή θα καταρρίψουν και ιδέες σου; Έχουν την ψυχολογική ασφάλεια και το θάρρος να σου πούνε όχι, δεν μ' αρέσει η ιδέα σου, Ναταλία; Ναι, και τα δύο συμβαίνουν. Ή δεν μ' αρέσει ή θα χρειαστούμε ας πούμε περισσότερους, δεν ξέρω, σερβιτόρους για να κάνουμε αυτού του είδους το service. Ή θα χρειαστούμε περισσότερα άτομα ή αυτό δεν μπορεί να λειτουργήσει γιατί εκείνες τις ώρες κάνουμε κάτι άλλο. Οπότε πάντα προσπαθούμε, ακούμε το input του καθενός και προσπαθούμε να δούμε πώς αυτό θα λειτουργήσει. Οπότε κάνουμε συνέχεια adapt μέχρι να ξέρουμε ότι αυτό το πράγμα θα δουλέψει έτσι όπως το έχουμε φανταστεί. Αν κάποιο στέλεχος του ξενοδοχειακού χώρου έρθει σε σένα και θα σου πει, Ναταλία μ' αρέσει πολύ το Άβατον αλλά πες μου γιατί να έρθω εδώ, γιατί έχω προσφορές από άλλα ξενοδοχεία. Τι θα του πεις ή τι θα της πεις; Αυτό που κάνουμε εμείς είναι κάτι πολύ διαφορετικό. Δεν έχει σχέση με ένα κλασικό ξενοδοχείο που κάποιος πάει, κοιμάται και φεύγει. Εμείς δίνουμε όλο το σκηνικό έτσι ώστε να δημιουργήσουμε αναμνήσεις, να δημιουργήσουμε εμπειρίες, να δημιουργήσουμε κάτι το οποίο ο άλλος δεν θα ξεχάσει πηγαίνοντας σπίτι του. Κάτι το οποίο μπορεί να είναι ακόμα και transformative για τη ζωή του. Έρχονται πολλοί πελάτες και μου λένε δεν είναι απλά ότι μένουμε σε ξενοδοχείο, είναι ότι νιώθουμε ότι είμαστε σε ένα retreat. Ενώ το ξενοδοχείο δεν είναι retreat-based. Απλά είναι σε ένα μέρος το οποίο είναι γεμάτο πράσινο, είμαστε σε μια περιοχή Natura, είναι δίπλα στο όρος, είμαστε 5 χιλιόμετρα από το πιο κοντινό χωριό. Οπότε πραγματικά είναι ένα ησυχαστήριο. Ένα ησυχαστήριο στο οποίο μπορείς να μάθεις καινούργια πράγματα, να αποκτήσεις καινούργιες δεξιότητες, να φανταστείς διάφορα πράγματα καινούργια για τη ζωή σου, να έρθεις πιο κοντά με τους δικούς σου ανθρώπους, με αυτούς που αγαπάς. Οπότε το approach αυτό είναι τελείως διαφορετικό με αυτό που έχουν τα κλασικά ξενοδοχεία. Και επίσης η σχέση που έχουμε και με την τοπική κοινωνία. Δηλαδή, ας πούμε στην Ιερισσό που είναι πολύ κοντά στο ξενοδοχείο, είναι κάποια από τα τελευταία καρνάγια που φτιάχνουν ξύλινα καΐκια. Στέλνουμε κόσμο και πάει και βλέπει αυτό το craftmanship, γιατί για εμάς είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Τους κάνουμε encourage να πάνε και να μιλήσουν με ντόπιους, να κάνουν κάποιο fishing experience με τοπικούς καπετάνιους. Οπότε να έχουν ένα authentic experience, δεν είναι ένα τουριστικό μαζικό προϊόν. Και όλες αυτές μας οι εμπειρίες είναι tailor-made επί της ουσίας. Δηλαδή έχουμε ένα βασικό κορμό και ανάλογα στην οικογένεια που μας το ζητάει ή στο ζευγάρι, κάνουμε κάτι διαφορετικό και δεν στέλνουμε μεγάλα group, ας πούμε από τουρίστες. Είναι όλα individual. Είναι κάποιο σχόλιο επισκέπτη που σου έχει μείνει, κάτι που σε έκανε να χαρείς ιδιαίτερα; Ήταν μια φορά, είχαμε κάνει ένα γάμο πριν κάποια χρόνια και μετά από δύο χρονιές επέστρεψε αυτό το ζευγάρι μαζί με το παιδάκι τους. Και είχαν έρθει στο γραφείο μου να με δούνε με δώρα κτλ. Είχα χαρεί πάρα πολύ που τους είχα δει. Και η γυναίκα του ζευγαριού μου είπε ότι δεν μπορώ να πιστέψω ότι πριν δύο χρόνια ήμασταν εδώ και κάναμε το συμβολικό μας γάμο και μας πάντρεψες εσύ. Και τώρα είμαστε πίσω με ένα μωρό και μεγαλώνουμε την οικογένειά μας. Και αυτό ήταν ένα... μια υπενθύμιση για το πόσο σημαντικά κομμάτια της ζωής κάποιου που μας επισκέπτεται μπορούμε να επηρεάσουμε και μπορούμε να προσθέσουμε κι εμείς το λιθαράκι μας έτσι ώστε αυτά να γίνουν ακόμα πιο σημαντικά και όμορφα. Ναι, τέτοια πράγματα είναι ας πούμε αυτά που μου μένουν. ‘Οπου λες ότι είμαι πολύ χαρούμενη και περήφανη που κάνω αυτή τη δουλειά. Και στον αντίποδα, οι δύσκολες στιγμές ποιες είναι; Πότε ένιωσες ότι έχεις να ανέβεις μια μεγάλη ανηφόρα ή ένιωσες μόνη σου ή ένιωσες απελπισμένη; Ναι. Δύσκολα πράγματα. Έχουν τύχει φυσικές καταστροφές στη Χαλκιδική ας πούμε. Που γινόταν έξω χαμός και ήταν όλοι μέσα στα δωμάτια, λέγανε τι συμβαίνει. Και κάποιος που ζει ας πούμε σε μια πόλη δεν μπορεί να καταλάβει το να ζεις στην εξοχή, να υπάρχουν ζώα έξω, να υπάρχει πάρα πολύς αέρας, πάρα πολύ κύμα γιατί είμαστε σε ένα βορεινό μέρος και να βλέπεις τόσα δέντρα να κουνιούνται τόσο πολύ κτλ. Οπότε αυτά είναι κάποια κομμάτια τα οποία η επικοινωνία δηλαδή το ότι είναι safe, μην πανικοβάλλεστε, είναι κάτι που είναι δύσκολο αλλά νομίζω ότι στο τέλος όλοι καταλαβαίνουν και φεύγουν έτσι με μια γλυκιά ανάμνηση. Και σε όλα αυτά τα χρόνια τι είναι κάτι που έμαθες και θα ξαναπήγαινες πίσω στον εαυτό σου που ήταν 21 και θα έλεγες; Ναι, το να μην αγχώνομαι και το keep walking, νομίζω ότι δεν υπάρχει ποτέ τέλος, είναι συνέχεια μια καινούργια αρχή επί της ουσίας οπότε όσο κινούμαστε είμαστε ζωντανοί. Ναι. Dum spiro Spero. Όσο αναπνέω ζω. Ελπίζω, ελπίζω. Και τελικά Ναταλία για σένα τι είναι επιτυχία, ποιο είναι το true north; Το έχεις σκεφτεί, το έχεις ψηλαφήσει; Νομίζω ότι αυτό που θα πω μπορεί να είναι πολύ γενικό. Αλλά πραγματικά θεωρώ ότι είναι το να είσαι εσύ χαρούμενος. Δηλαδή κανείς δεν μπορεί να ορίσει τι θα κάνει τον εαυτό του χαρούμενο ή κάποιον άλλον. Νομίζω ότι για κάθε ένα είναι τελείως διαφορετικό. Για κάποιους μπορεί να είναι κάποια μεγάλα πράγματα, για κάποιους πιο μικρά. Νομίζω η επιτυχία είναι να κάνεις αυτό που σου αρέσει. Να ξυπνάς με όρεξη, χαρούμενος, έτοιμος να δράξεις την ημέρα. Και να είσαι αισιόδοξος για το μέλλον και γεμάτος ελπίδα και όνειρα να δημιουργήσεις αυτά που θέλεις. Ξέχασα τώρα που βλέπω τις σημειώσεις μου να σε ρωτήσω και για το EO, το Entrepreneurs’ Organization. Στο οποίο είσαι μέλος τώρα δύο χρόνια; Αν θυμάμαι καλά, δύο ή τρία. Πώς θα το περιέγραφες σε κάποιον entrepreneur που δεν το έχει γνωρίσει ακόμα και τι αξία έχεις πάρει από αυτό; Αν θες να τη συνοψίσεις. Αυτό που μου αρέσει εμένα πολύ στο EO είναι ότι έχω βρει αρκετούς ανθρώπους μαζεμένους με ένα κοινό στόχο το να γίνουν οι ίδιοι καλύτεροι. Και μέσα σε αυτή τη διαδρομή τους ο καθένας βοηθάει ο ένας τον άλλον με resources ή λέγοντας ιστορίες που οι άλλοι μπορούμε να κάνουμε relate και να δούμε τον εαυτό μας μέσα από αυτό έτσι ώστε να τον γνωρίσουμε καλύτερα. Εμένα σε αυτό με έχει βοηθήσει, στην αυτογνωσία μου και φυσικά όλες αυτές οι εμπειρίες για τις οποίες συζητάμε μεταξύ μας είναι νομίζω αρκετά σημαντικές και επηρεάζουν και τις αποφάσεις μου και το πώς βλέπω κάποια πράγματα και το πώς κάτι το οποίο είναι διαφορετικό από μένα έχω μάθει να το κάνω value περισσότερο. Και την προηγούμενη εβδομάδα που ήμασταν μαζί και οι δύο στο Moderator Summit που έγινε στην Αθήνα στο οποίο συμμετείχαν EOers και από Ευρώπη και από Αφρική, Μέση Ανατολή, είδες ένα διαφορετικό ΕΟ πέρα από τα σύνορα της Ελλάδας; Ναι, ναι, ήταν αυτό που έτσι όπως το είχαν κάνει describe οι facilitators ότι ανοίγουμε την πόρτα του φόρουμ μας και μπαίνουμε σε ένα άλλο δωμάτιο ήταν κάτι τελείως διαφορετικό σαν εμπειρία, ήταν πάρα πολύ ωραίο να γνωρίζεις τόσο πολλά άτομα από τελείως διαφορετικά μέρη και μου άρεσε αρκετά και αυτό που είδα είναι ότι τα θέματα τα οποία συζητούσαμε ήταν καθολικά δηλαδή δεν έχουν να κάνουν ούτε με το σε ποια χώρα είσαι, ούτε σε ποιο industry, αυτά που μας απασχολούν είναι θέματα τα οποία τα έχουν άνθρωποι σε όλο τον κόσμο. Αυτό που μου είχε κάνει εμένα εντύπωση την πρώτη φορά που πήγα σε διεθνές event ήταν ότι ήμουνα συνηθισμένος να πηγαίνω σε ένα συνέδριο και το πρώτο πράγμα που κάνεις σε ένα συνέδριο και γνωρίζεις κάποιον είναι να ανταλλάσσεις κάρτες και λες αυτός είμαι εγώ, αυτός είναι ο τίτλος μου, δουλεύω για αυτή την τάδε εταιρεία ποιος είσαι εσύ, ποιος είναι ο τίτλος και για ποια εταιρεία δουλεύεις, δηλαδή αυτή την τελετουργία. Και στο EO ήταν τελείως διαφορετικό γιατί όχι μόνο δεν υπήρχε αυτός ο πάγος όπου χρειαζόταν να συστηθούμε και να μιλήσουμε για τον τίτλο μας και αυτή την εταιρική μας ταυτότητα αλλά υπήρχε η εμπιστοσύνη και ένιωσα ότι με τους ανθρώπους που γνώριζα μπορούσα να μιλήσω ευθέως σαν να τους γνώριζα χρόνια. Ένα από τα παραδείγματα που λέω κάποιες φορές είναι ότι είχα μπει σε αυτή τη διεθνής στο κανάλι στο Slack που είναι 10.000 EOers από όλο τον κόσμο και είχα βάλει ένα ερώτημα. Εκείνο τον καιρό ήταν η εποχή που άλλαζα τη δικιά μου θέση, έφευγα από την εταιρία και το αναλάμβαναν άλλοι CEO την εταιρία και λέω έχει κάποιος εμπειρία στο πώς να κάνει κάποιος αυτήν την αλλαγή δηλαδή να φύγει ο ίδιος σαν ιδρυτής και να δώσει τα ηνία σε άλλο CEO. Μου απάντησαν δύο άτομα, μία κοπέλα από τον Καναδά και κάποιος από την Ινδονησία αν θυμάμαι καλά. Κανόνισα online calls και με τους δύο αμέσως και οι δύο μου ανοίχτηκαν πάρα πολύ. Ιδίως ο ένας, ο EOer από την Ινδονησία μου μίλησε πολύ ανοιχτά, μου λέει έχω δώσει τόσο τις 100 στον πατέρα μου, τόσο τις 100 στον αδελφό μου. Δηλαδή μου μίλησε σαν να ήμουν συνεργάτης του, τον ήξερα για χρόνια. Και τελικά αυτό που μου έχει κάνει εντύπωση στο EO πέρα από όλα τα άλλα είναι ότι έχει φτιάξει trust at scale. Δηλαδή υπάρχει αυτή η εμπιστοσύνη όχι μόνο με τους ανθρώπους που είσαι στο ίδιο γκρουπάκι και κάνεις peer coaching κάθε μήνα αλλά και με τους ανθρώπους που έχουν εξελιχθεί μέσα από το ίδιο πλαίσιο σε άλλες χώρες που δεν τους έχεις γνωρίσει ποτέ στη ζωή σου και έρχεσαι μία μέρα ξαφνικά σε ένα συνέδριο σε μία χ χώρα, τους συστήνεσαι και σου ανοίγονται σαν όχι να μην υπάρχει πάγος αλλά να υπάρχει απόλυτη εμπιστοσύνη. Αυτό είναι κάτι μαγικό που υπάρχει στο EO. Ναι, έχουμε αυτό το ίδιο common ground ας πούμε από την αρχή. Ναι. Και για να κλείσουμε Ναταλία, έχεις κάτι να μας αφήσεις, κάποια σκέψη, κάποια πρόταση, κάποιο βιβλίο που διάβασες που θα μας πρότεινες; Ναι, για αυτούς που είναι στο δικό μου το industry είναι το Unreasonable Hospitality και νομίζω γενικά η αυτοβελτίωση είναι το Power of Now που είναι ένα από τα αγαπημένα μου. Του... θύμισε μου, τον θυμάσαι τον συγγραφέα, νομίζω... Είναι... ένα λεπτό, νομίζω ο Tolle. Ναι, ο Eckhart Tolle, σωστά. Ναι, ο Tolle. Ναι. Αγαπημένος και για μένα ήταν από τα βιβλία που διάβασα και ήταν σαν να άλλαξε λίγο αλλά θεμελιωδώς ο τρόπος που βλέπω τον κόσμο. Ναι, και κάθε φορά που το διαβάζω έτσι δίνω έναν διαφορετικό λίγο, λίγο διαφορετικά το βλέπω κάθε φορά. Ναταλία, πολύ όμορφα. Χάρηκα για τη συζήτησή μας, για αυτά που άκουσα. Για την πορεία σου, τη ραγδαία πορεία σου, παρ' όλο εσύ που είσαι πολύ low profile άνθρωπος, από τα λίγα που σε ξέρω, έχεις πετύχει πάρα πολλά μέσα σε μικρό διάστημα και χάρηκα για την δημιουργικότητα που ακούω και τις ξεχωριστές εμπειρίες και το νόημα που αφήνετε στους ανθρώπους που σας επισκέπτονται. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τη φιλοξενία και για το χρόνο σου και είμαι πολύ χαρούμενη που είχαμε αυτή τη στιγμή σήμερα και περιμένω να σε δω στη Χαλκιδική στο ξενοδοχείο να φάμε και να πιούμε. Και εγώ το εύχομαι. Και για όσους μας ακούτε σας ευχαριστούμε που ήσασταν μαζί μας σήμερα. Αν σας άρεσε το επεισόδιο μπορείτε να μας υποστηρίξετε να πείτε στους φίλους σας για το podcast ή να αφήσετε ένα σχόλιο στο application που χρησιμοποιείτε το Spotify ή κάποιο άλλο και αν θέλετε όχι μόνο να μας ακούτε αλλά και να μας βλέπετε κιόλας μπορείτε να πάτε στο youtube.com/@eogreece και φυσικά μπορείτε να μάθετε ακόμα περισσότερα για το ΕΟ Greece στη σελίδα eogreece.org. Ευχαριστούμε και όπως μου αρέσει να λέω, keep leading!
